Terapia zaburzeń psychosmatycznych
Zaburzenia psychosomatyczne to dolegliwości somatyczne czyli cielesne, które mają podłoże w psychice. Są to dysfunkcje fizyczne spowodowane czynnikami emocjonalnymi.
Czynnikami wpływającymi na zaburzenia tego typu sa traumy, stres, coraz częściej spotykane w naszych czasach życie w ciągłym pośpiechu, kumulowanie emocji w ciele, złe żywienie czy też wzorce rodzicielskie czy myślowe.
Techniki wykorzystywane w pracy
Terapia psychosomatyczna opiera się zwykle na delikatnej pracy w tak zwanym „nasłuchu”. Podczas terapii mogą wystąpić różnorakie reakcje od stanu rozluźnienia po mimowolne drżenia i ruchy po których następuje wyciszenie. W terapii pracuje się na współczulnym i przywspółczulnym układzie nerwowym, dążąc do ich zrównoważenia. Praca opiera się również na narządach wewnętrznych za pomocą np. terapii wisceralnej lub delikatną pracą nasłuchową.
Ten rodzaj terapii dobrze współgra z psychoterapią /psychiatrią. Wzajemnie uzupełniając się, i pokonując „bloki” pacjenta.
Do kogo skierowana jest terapia?
- osoby narażone na silne bodźce lub długotrwałe stresory,
- napięciowe bóle głowy, migreny,
- zawieszenia emocjonalne,
- dysautonomia (wysokie obroty),
- osoby z zespołem przewlekłego zmęczenia,
- bezsenność dysfunkcje trzewne np. problemy trawienne żołądkowo jelitowe,
- problemy emocjonalne,
- dolegliwości bólowe na które nie pomaga inna terapia,
- osoby poddane dużej presji.
- problemy napięciowe wywołane stresem.